İşte yeni bir eğitim öğretim dönemi daha başladı. Eskiden çocuklarda ne renk çanta alsak okul arkadaşlarım kim olacak telaşı varken bugün durum çok daha farklı.
Yavrularımızın yürüyerek gideceği burnumuzun dibindeki okullar İmam Hatip olduğu için en az 10-20 km uzaktaki okullara gitmek zorunda kalıyorlar. Peki bu kadar çok mu talep var ki mahallemizdeki okulların her geçen gün biri daha İmam Hatip’e dönüştürülüyor. Tabiki HAYIR.
Sizin yavrunuz 40 kişilik sınıfta tıkış tıkış otururken İmam Hatip’lerde sınıfta 10 kişi bile yok. İşin komik tarafı ise onlarda orada oturanların çocukları değil. Başka semtlerden sırf okulu doldurabilmek için ücretsiz servisle getiriliyorlar ve velileri ikna edebilmek için de yine ücretsiz yemek ve kitap defter veriyorlar. Üzerine para da veriyorlar mı onu öğrenemedim.
Bu ayrımcılığın sonu nereye varacak merak ediyorum.
Bizler alıştık kendimizden geçtik ama ya yavrularımız. Onlar daha çok minik değilller mi? Onlar hak ediyorlar mı böyle dışlanmayı kötü muamele görmeyi?
Daha 6 yaşında sabah gözlerini zor açarken gerekenden 1 saat daha erken kalkmak zorunda ki taaa uzaktaki okuluna gitsin.
Peki ya veliler? Bakalım herkesin çocuğunu servise verecek maddi gücü var mı? Ya çalışan anne babalar ne yapacak? Sabah kalk, dolmuşa bin, çocuğu okula götür oradan da kendi işine git…
Ey mevcut partiyi destekleyen komşularım size sormak istiyorum sırf bir inat ihtiras uğruna birbirimizi yavrularımızı bu kadar zor durumlara düşürmeye değdi mi?
Minik yavrularımızın siyasetin kirli ellerinde boğulmalarına izin vermeyelim lütfen. 6 yaşında çocuk ne anlar kız-erkek ayrımından. Onlar bütün yaz mahallede elele oynamadılar mı kardeş gibi. Bu yaşta birbirlerine düşman etmeye ne gerek vardı şimdi.
Diyelim ki komşun ailece akşam çay içmeye gelmek istiyor;
“Sevgili komşum, evde 6 yaşında kızım var oyüzden geleceksen oğlunu getirme” mi diyeceksin?
Sevgiyle ve hoşgörüyle kalın..
